KAMTSJATKA – De vergeten kust van Rusland

Dromen worden werkelijkheid…

 

 

Ik moet een jaar of 18 zijn geweest toen ik voor de eerste keer hoorde van de Lepelbekstrandloper. In een Brits magazine stond deze vogelsoort in vol ornaat afgebeeld: in zijn heldere oranje zomerkleed met dat bijzondere bekje! Als ik de soort zou zien, dan was het zo en niet anders. Dat dacht ik toch.

In juni 2016 kregen Annelies (mijn partner) en ik de kans om aan te sluiten bij een unieke expeditie op zoek naar deze soort. We moesten niet lang nadenken… Met een prachtige tussenstop in de miljoenenstad Moskou, vlogen we in het zog van de middernachtzon naar het uiterste oosten van Rusland. Eén van de langste nationale vluchten ter wereld. De vulkanen van het schiereiland Kamtsjatka zorgden voor een indrukwekkend ontvangstcomité in de anders troosteloze stad Petropavlovsk.

 

 

Als opwarming voor de trip genoten we van 2 extra nachten voor de start van de expeditie. Perfect om de jetlag te verwerken en om in de sfeer te komen. De 25 °C hadden we niet direct verwacht, maar waren toch mooi meegenomen. Een schril contrast met de soms grauwe weersomstandigheden in deze regio. De eerste leuke vogelsoorten en planten konden we vinden (met als meest uitzonderlijke de uiterst bedreigde Wilgengors) vooraleer we aan boord gingen van onze thuis voor de volgende 14 dagen: de Professor Khromov of Spirit of Enderby.

De eerste landingen waren onmiddellijk raak. Steller’s zeearenden moeten zowat de meest imposante roofvogels ter wereld zijn. Hun snavels zijn niet te overtreffen! Ook de Commander-eilanden brachten ons snel in het juiste ritme. Met één van de mooiste zodiac-cruises ter wereld langs de steile kliffen bezaaid met zeevogels. Ondertussen rondom ons Zeeotters met jongen op de buik en overal zeehonden.

 

 

Na de desolate Commander-eilanden voeren we noordwaarts langs de ruwe rotskusten van Rusland. We waanden ons in de fjorden van Noorwegen met als klein verschil de fauna en flora. Een Kamtsjatka Bruine beer was wel een héél nieuwsgierig exemplaar en benaderde ons op enkele 10-tallen meter.

Verder langs de kust veranderde het landschap in toendra met schitterende, bijna stereotiep gecreëerde lagunes. Moeilijk in woorden uit te drukken wat zo’n natuurbeleving met je doet… Letterlijk honderden zeehonden, talrijke zeevogels, 10-tallen Grijze walvissen tot vaak onder de zodiacs en de eerste Beluga’s. Het mag dan ook niet verwonderen dat we in deze streken één van de zeldzaamste en mooiste vogelsoorten ter wereld kunnen vinden.

 

 

In totaal hadden we 3 dagen kans op onze droomsoort. De eerste dag was volledig nieuw, nieuw voor iedereen. Ook voor de gidsen, onderzoekers en de bemanning. Want we gingen op zoek naar nieuwe broedgronden en populaties, samen met Russische wetenschappers. De groep werd opgesplitst in kleinere groepjes in 3 zodiacs. Bij het binnenvaren van de lagune kregen we een magisch gevoel. Keizersganzen, duizenden Steller’s eidereenden en Sandhill cranes! Aan wal splitsten we verder op, we waren nu nog met 4. Uiteindelijk waren Annelies en ik nog alleen. Een scenario dat ik zelfs in mijn stoutste dromen niet had kunnen bedenken…

Plots werden we in de verte alert gemaakt door de 2 Russische onderzoekers waar we mee gestart waren. We keerden terug, het was bingo! Ondanks dat we de vogel(s) nog niet hadden gezien, was de missie 100% geslaagd. Op de terugweg naar de zodiac vond Annelies plots een groepje strandlopers. Zou er één tussen zitten? We naderden langzaam. Uit het niets trippelde op enkele meters afstand een klein vogeltje uit de vegetatie. Verrekijkers werden opgetild, maar we wisten eigenlijk al wat het was… Mijn lichaam begon te trillen van opwinding, overal kippenvel en de adrenaline gutste door ons lijf. Tranen van geluk, wat een kick! Mijn eerste Lepelbekstrandloper op één van de meest desolate plekken ter wereld, met Annelies aan mijn zijde. Het leek wel een sprookje.

 

 

Beter dan dit zou het niet worden. En het zal moeilijk zijn dit ooit te overtreffen… Maar we hadden natuurlijk nog enkele dagen voor de boeg waar we met volle teugen van genoten. Een afsluiter van formaat was de kolonie van honderden, zo niet duizenden Walrussen! Kortom, een aaneenschakeling van hoogtepunten van begin tot einde. Terugkijkend op wat één van de meest bijzondere expedities ter wereld moet zijn.

 

BEKIJK ALLE VERHALEN